"Mücadeleyi Küreselleştirmek" başlıklı bir önceki yazıyı somutlaştırırsak aşağıdaki gibi bir dünya haritamız oluyor. Burada biz çalışanlara düşen konumlanma:
1. Yeşil renkli ülkelerdeki direnişleri birbirlerine bağlamak,
2. Kırmızı renkli ülkelerdeki en alt tabaka gelir grubunu direnişe çağırmak,
3. Mavi renkli ülkelerde mümkün olduğunca halk desteği bulabilmek,
4. Sarı renkli ülkelerden emperyalist saldırı altında olanlarda merkezi hükümeti savunmak, saldırı altında olmayanlarda ise demokratik halk hareketlerinden yana olmaktır.
Bu şekilde dünya çapında etkili olunabileceği görüşündeyim. Yöntemleri tartışmaya devam edeceğiz.
Harita güzel, bu arada, Güney Avrupa ülkelerinin kırmızı konumları bence AB'nin sağladığı yapay bir durum, şu anda giderek yeşile itiliyorlar. Hindistan ve Çin'in önümüzdeki 10 yıl içinde yeşile boyanma ihtimali var. (Her ne kadar kimi insanlar kırmızıya boyanmasını da beklese de, şimdiki Dünya sisteminde bu mümkün değil bence. Ancak alternatif bir Dünya sisteminde mümkün olabilir. Sarı ülke olmak her zaman kötü değil bu arada. Sarı Küba'da mesela sağlık standartları yeşil Meksika'dan iyi. Ama sarı ülkeler sanayileşme sürecini tam anlamı ile tamamlamamış ülkeler denebilir galiba.
YanıtlaSil